Eerste 2 weken school

Hoihoi!

Ondertussen heb ik al twee weken school gehad! En misschien een beetje raar om te zeggen, maar school is echt leuk!Iedereen is heel aardig en de lessen die ik heb zijn leuk. Het is zo anders dan inNederland. Ik krijg ook steeds complimenten voor mijn leuke accent. Blijkbaar kan je goed horen dat ik geen echte Amerikaan ben.

De eerste week van school heb ik veel aan mijn rooster moeten veranderen. Het rooster dat ik nu heb heeft de vakken: Band, Chaparral Singers, Drama, Culinary Essentials, Government, English en Cultural Studies. De allereerste dag hadden we nog geen les, maar kregen we de hele dag allerlei dingen te horen over hoe onze houding zou moeten zijn en hoe we moeten communiceren met elkaar. Het eerste weekend dat ik had was gelijk een lang weekend, want die maandag was het Labor Day. Voor de Amerikanen de overgang van de zomer naar de herfst, dus tijd voor een dagje vrij na één week school... Ik ben dat weekend met mijn hostvader en broertje naar de bioscoop geweest.Mijn hostmoeder is de afgelopen twee weken niet thuis geweest. Eerst was ze naar een bruiloft in Ierland en daarna was ze een weekje in Nederland!

Bij band moet ik leren dwarsfluit spelen. Ik heb dit vak eigenlijk gekozen om gitaar te kunnen spelen, maar die hebben ze nog niet nodig tijdens het footballseizoen. Zodra in november het basketbalseizoen begint, mag ik gitaar gaan spelen. Het dwarsfluit spelen gaat al best wel goed, maar echt met de band meespelen is toch wel lastig. Morgen gaan we met de band naar de Kansas State Fair. ’s Ochtends moet de band marchen en de rest van de dag kunnen we rondkijken op de Fair.

Voor Chaparral Singers heb ik auditie moeten doen. Ik was zo zenuwachtig, maar ik ben dus gelukkig wel toegelaten. Had ik eerlijk gezegd helemaal niet verwacht… In deze les komen de beste zangers van de school en in november gaan we een musical doen. En ik mag dus meedoen! Daar heb ik heel veel zin in! Met drama gaan we ook een toneelstuk opvoeren, dit is pas in maart, maar toch wel iets om naar uit te kijken.

Ik ben ook veel bezig met tennis en het wordt steeds leuker nu ik ook een beetje beter word. Ik heb nu 2 wedstrijden gehad en ik speel samen met een ander meisjes doubles. De eerste keer zijn we derde geworden en de tweede keer zijn we eerste geworden! Nu heb ik een bronzen en gouden medaille! Komende week heb ik 3 tenniswedstrijden, waarvan ik bij eentje singles moet spelen. Dit heb ik nog nooit gedaan, dus dat is wel spannend, ik heb er wel heel veel zin in!

Vorige week heb ik ook mijn eerste footballgame meegemaakt. Ook al snapte ik er niet veel van, het was toch super bijzonder! Ik heb ontzettend genoten van de manier waarop we onze Runners (zo noemen we onze spelers, net zoals je in High School Musical de wildcats hebt) hebben aangemoedigd, geweldig! Ik voelde me net een cheerleader. Afgelopen vrijdag werd er een pep rally gehouden in school voor de eerste homegame. De band maakte een rondje door de hele school en iedereen liep erachteraan. De cheerleaders deden hun ding in het auditorium en het was heel leuk! Ik heb de wedstrijd niet gezien, want gelijk na school ben ik met mijn hostvader en broertje naar Omaha vertrokken. Gelijk weer een paar extra staten van Amerika gezien!Gisteren was daar een foodshow (soort beurs met allemaal eten) waar mijn hostvader heen moest aangezien hij een eigen supermarkt heeft. Het was 6 uur rijden en die moeite wel waard. Later die dag voordat we mijn hostmoeder opgehaald hebben zijn we nog een keer naar de bioscoop geweest. Superleuk!

Afgelopen donderdag zijn er nog 2 exchange students aangekomen in Harper. Een meisje uit België (helaas uit het Franse deel) en een meisjeuit Finland. We zijn nu met 5, heel veel voor deze school. De meiden lijken me heel aardig. Wel leuk dat ik nu niet meer het enige buitenlandse meisje ben.

Zoals je kan lezen heb ik het dus ontzettend naar mijn zin hier. De dagen zijn druk en dat is alleen maar fijn. Toch zijn er ook wel lastige dagen. Vandaag is het 9/11 wat sowieso al een lastige dag is voor de Amerikanen en voor mij ook, want vandaag zou opa jarig zijn die 2 maanden geleden overleden is. Er was vandaag geen betere plek om naartoe te gaan dan de Amerikaanse kerk, waar iedereen elkaar een knuffel als begroeting geeft. Ik wist niet dat knuffels van vreemden je zoveel beter konden laten voelen.

Het gaat verder dus heel goed met me hier en er zijn veel leuke dingen om naar uit te kijken! Ik voel me al helemaal thuis!

School is begonnen!

Hoi allemaal!

Vandaag ben ik al 26 dagen in Amerika! Ik heb best veel gedaan sinds de laatste keer dat ik op mijn blog heb geschreven. Ik had nog zo’n anderhalve week te gaan voordat school begon, dus nog even de tijd om aan mijn nieuwe huis te wennen en ik moet zeggen dat dat steeds beter gaat. Ik voel me ondertussen al best goed thuis hier!

In de week dat ik terugkwam van San Diego ben ik drie keer naar school geweest om mijn vakken te kiezen. Het was twee keer zo druk dat we weg zijn gegaan… en uiteindelijk ben ik nog niet helemaal tevreden met de vakken die ik heb en ben ik van plan om nog wat veranderingen te maken in mijn rooster. Elke dag heb ik 7 lessen en elke dag is hetzelfde qua lessen. Best makkelijk, want zo ken je je rooster snel uit je hoofd. De vakken die ik straks heb zijn: American Government, World History, Drama, Choir, Accounting, English en Cultural Studies. Dan eindig ik nog met een Seminar, dit is een uur waarin je huiswerk kan maken, verplicht voor iedereen.

Blijkbaar ben ik in ieder geval wel goed genoeg met tennis om aan de eerste wedstrijd mee te mogen doen komende dinsdag! De afgelopen twee weken heb ik elke dag tennistraining gehad en dat gaat voorlopig nog wel door. Mijn dag begint om 8:10 en ik heb school tot 3:36. Dan heb ik om 4 uur tennistraining tot half 6 en dan kan ik naar huis. Een lange dag dus. Ik hoef niet met de schoolbus naar school, want ik word opgehaald door een meisje van school. Heel handig, bijna iedereen op school heeft een eigen auto.

Voordat school begon heb ik al best wat leuke dingen kunnen doen. Vorige week vrijdagavond was ik uitgenodigd voor een bonfire. Een vrouw hier in mijn dorp had alle hostfamilies (Ik ben niet de enige exchange student hier in het kleine dorpje!) uitgenodigd om elkaar te ontmoeten. Dit jaar is echt een uitzondering wat exchange students betreft. Er komen er 5! Tot nu toe zijn we met 3 en over twee weken komen er nog twee meiden bij! Ik ga naar een redelijk kleine school, dus dit is best wel bijzonder. Diezelfde avond was ik ook uitgenodigd voor een slumber party via mijn tennisteam. Dit is een echte Amerikaanse sleepover. Superleuk om nog wat meer meiden te ontmoeten voordat school begint!

De maandag daarop heb ik samen met een Nederlands meisje afgesproken in een mall in Wichita. We hebben elkaar leren kennen in New York en toevallig zitten we maar een uur rijden van elkaar vandaan. Voor Amerikaanse begrippen is dat dus heel dichtbij. Samen hebben we de hele dag geshopt, heel gezellig! En fijn om weer een dagje Nederlands te kunnen praten…

Op dinsdag ben ik samen met twee meiden van de slumber party naar Wichita gegaan om onze nagels te laten doen en die donderdag begon dan eindelijk school. Ik was gelukkig al een stuk minder nerveus voor de eerste schooldag, omdat ik al best veel mensen heb leren kennen. Deze dag was alleen nog maar voor de nieuwe leerlingen. Ik heb al mijn leraren ontmoet die dag en een rondleiding door de school gehad.

Op vrijdag kwam iedereen naar school en heb ik dus ook gelijk iedereen in mijn klas ontmoet. ’s Middags werden alle sporters van school voorgesteld aan een publiek, ik dus ook. Ik moest door een mensentunnel rennen nadat ze me ‘Ieva Die Djongh’ hadden genoemd. (Ik heb best een lastige namen voor Amerikanen) ’s Avonds was er een schoolfeest: de Howdy Hop. Dit was echt superleuk en heel anders dan schoolfeesten op mijn oude school. Iedereen was aan het dansen en op elk nummer was er wel een bepaalde dans. Er werd ook veel countrymuziek gedraaid, best grappig.

Zaterdag had ik een exchange student dag, waar ik weer wat nieuwe exchange students ontmoet heb en samen met hen kon ik go-karten en lasergamen. Helaas waren er geen Nederlanders en wel heel veel Duitsers en Brazilianen.

Komende dinsdag gaan mijn lessen echt beginnen en zal het echte schoolleven hier dus ook beginnen. Ik ben komende vrijdag precies een maand hier, de tijd gaat zo ongelofelijk snel. Dat is niet normaal. Het wennen aan de cultuur hier gaat steeds beter. Ik voel me elke dag een beetje meer thuis en ik hoop dat dat zo door blijft gaan!

Al 2 weken in Amerika!

Vandaag ben ik precies 2 weken in Amerika. De tijd vliegt nu al en school is nog niet eens begonnen! Ik ga proberen te vertellen hoe de laatste week was en dat is best moeilijk met een kat die steeds maar over mijn laptop blijft lopen. Er zijn hier ongeveer 9 katten, waarvan 3 wat jongere en die zijn heel schattig, maar in dit geval wel een beetje vervelend. Er zijn verder ook nog 3 honden, dus het is hier lekker druk qua dieren…

Vorige week ben ik dus in mijn gastgezin aangekomen. Ik was denk ik echt een beetje in shock. Ik wist wel dat alles hier anders zou zijn, maar toch had ik verwacht dat Amerika ergens wel een beetje op Nederland leek. Nou, niet dus. De cultuur is heel anders. De hele levensstijl is eigenlijk anders. Van het eten tot de was doen tot van alles.

Laat ik verder gaan waar ik gebleven was. Vorige week zondag moest ik mee naar de kerk. Er werd gelijk een man gedoopt en dat ging er best heftig aan toe, heel anders dan ik gewend ben. Blijkbaar gebeurt dat niet zo vaak, dus het was wel bijzonder om mee te maken. Verder werd er veel gezongen en geklapt. Mijn hostouders zitten in het ‘zanggroepje’ deze maand, dus die waren de helft van de tijd op het podium te zien. Ze kunnen echt goed zingen. ’s Avonds een beetje wezen toeren door het plaatsje waar ik woon en de plaats van mijn school. Echt alles ziet er zo anders uit.

De maandag ben ik met mijn broertje, zijn oppas en de Nederlandse jongen naar een waterpark geweest en zijn we ’s avonds met de moeder erbij uit eten geweest. Een hele gezellige dag dus. De volgende dag heb ik wat Amerikaanse meiden ontmoet. De oppas van mijn broertje heeft me meegenomen naar een lunch en naar het zwembad om wat meiden te ontmoeten en ’s avonds wezen rondrijden in de sportauto van mn hostvader!

Woensdagochtend moest ik opstaan om half 3 ’s nachts. Ons vliegtuig vertrok om 5 uur naar Dallas en van Dallas zijn we naar San Diego gevlogen. Daar aangekomen was het weer 2 uur vroeger en hadden we dus nog de hele dag voor ons. Na een lunch met z’n allen zijn Sydney, de Nederlander en ik naar het strand geweest. De volgende dag zijn we naar een pretpark geweest: ‘Knott’s Berry Farm’. Daar waren veel achtbanen en hebben we het heel leuk gehad. Aan het eind hebben we een karikatuur laten maken van ons 5.

Op vrijdag begon de familiereünie. De hele familie van mijn hostmoeder kwam bij elkaar in een supermooi huis in San Diego. Ik heb eigenlijk het hele weekend aan het zwembad gelegen en daar ben ik lekker bruin geworden. Verder heb ik dus veel familieleden ontmoet, die allemaal heel aardig waren. Er waren ongeveer 25 mensen en vooral veel oudere mensen. Ze kwamen vanuit overal in Amerika en hadden elkaar ook al een lange tijd niet gezien. Op zaterdagavond werd de karaokeset erbij gehaald en heeft een groot deel van de familie gezongen.

Maandag zijn we van San Diego terug naar Wichita gevlogen (de Nederlander is toen naar Amsterdam gevlogen) en nu is het alweer dinsdag. Nu gaat het echte leven beginnen. Ik heb nu nog niet zoveel te doen, dus ik kan niet meer wachten tot school begint. Vanochtend heb ik mijn eerste tennistraining gehad. Komend seizoen mag ik meespelen in het tennisteam van mijn school. Dat betekent dus elke dag tennissen, terwijl ik nog nooit getennist heb. Ik zal ook wel zoveel moeten gaan sporten om niet te dik te worden hier. Het eten is hier een stuk vetter...

Morgen ga ik mijn lessen uitkiezen op school. Ik ga dus voor de eerste keer de school zien! Ik ben zo benieuwd!! Ik merk wel dat ik al meer begin te wennen hier. Ik ken mijn familie nu iets beter en voel me daardoor ook steeds wat beter. Afgelopen weekend had ik het wel even lastig toen mijn vader 50 werd en ik daar niet bij kon zijn. Helaas moet ik die leuke Nederlandse dingen missen, maar ik krijg er veel meer leuke Amerikaanse dingen voor terug!

New York

Hoihoi!

Ik ben nu pas 5 dagen in Amerika en ik heb nu al veel meegemaakt…!

Dinsdagochtend was het tijd om afscheid te nemen. Op Schiphol werd ik uitgezwaaid door mijn ouders en vrienden. Met een lach en een traan ben ik in het vliegtuig gestapt samen met 6 andere Nederlandse meiden. Een daarvan was een leider van de preperation course waarnaar we op weg waren. De prep coursehield in dat we werden voorbereid op ons jaar in het buitenland. In Londen hebben we de rest van de Europese exchange students ontmoet. Uiteindelijk waren we met 57 studenten op de campus in New York. De meesten waren Europees en verder waren er 3 students uit Nieuw-Zeeland.

De eerste dag van de prep course zijn we op de campus gebleven. Het ging erom dat we elkaar zouden leren kennen. We werden in vier groepen verdeeld (ik zat bij de ‘Tigers’) en we hebbenelkaar leren kennen met wat spelletjes en informatie gekregen over de excursies naar New York. Die middag hebben we ook wat Amerikaanse sporten uitgeprobeerd. We hebben American football geleerd van een Amerikaanse coach (Tigers hebben natuurlijk gewonnen) en wat lifts geleerd van een cheerleader. Die avond hebben we nog een quiz gedaan met je groep. Bij alle 'spellen' die we deden konden we punten verdienen en aan het eind van de week werd bekend gemaakt welk team gewonnen had. De Tigers hebben gewonnen!

De tweede dag hebben we ’s ochtends eerst wat informatie gekregen over het jaar dat gaat komen en konden we vragenstellen aan een Amerikaanse studente. Die middag zijn we naar New York gegaan met de trein waar we hebben rondgelopen op Times Square en ’s avonds een boottocht hebben gemaakt over the Hudson. Ik ben naar the Top of the Rock geweest waar een prachtig uitzicht was over New York. Het hoogtepunt was toch echt wel het zien van het Vrijheidsbeeld. Die was echt mooi bij zonsondergang! Na de boottocht hadden de leiders een verrassing voor ons. We gingen namelijk met de limo terug naar Grand Central. Supergaaf!

De derde dag hebben we in de ochtend een geschiedenisles gehad van een Amerikaanse High School teacher. De rest van de dag hebben we weer doorgebracht in New York. Met de bus zijn we naar Central Park gereden om daar te picknicken. Later naar Ground Zero geweest en we hebben wat vrije tijd gehad in SOHO en NOHO. ’s Avonds was het altijd om de koffers in te pakken.

De preparation course was echt heel leuk. Je bent daar met 56 anderen die hetzelfde gaan meemaken als jij, dus het is zo fijn om daar met elkaar over te praten. Ook kan je daar goed oefenen met vrienden maken. Ik heb niet alleen Nederlandse vrienden gemaakt, maar bijvoorbeeld ook Franse en Italiaanse. Het was ook goed om alvast aan het Engels te wennen. Er was een regel op de campus wie zijn/haar eigen taal sprak moest het eigen volkslied zingen voor de hele groep. Dit was eigenlijk de straf voor elke regel die je overtrad, dus bijvoorbeeld ook als je te laat kwam. Ik heb gelukkig niet hoeven zingen...

Gisterenben ik van New York naar Wichita gevlogen en heb ik dus mijn gastfamilie ontmoet. Ze namen me mee uit eten en het was gelijk gezellig. Ik moet zeggen dat ik wel erg moet wennen aan het land en aanmijnnieuwehuis en vooral aan het Engels.Nu ik hier ben,is er echt het besef dat het jaar is begonnen en dat ik echt weg ben. Ik heb ongeveer 286 dagen te gaan en ik ga elke dag genieten!

Woensdag vertrek ik naar San Diego met de familie en een Nederlandse jongen die een paar jaar terug in dit gastgezin heeft gezeten. In San Diego komt de hele familie van mijn hostmoeder bij elkaar en houden ze een reünie. Ik heb veel zin in deze trip en zal daarna laten weten hoe het was!

Laatste dag in Nederland

Welkom!

Dit wordt de plek waar je mijn avonturen en ervaringen kan lezen van de tien maanden die ik heb in Amerika. Morgen is het eindelijk zover en vlieg ik naar New York om dit mooie jaar te beginnen! Dit wordt een reislog genoemd, de eerste paar weken zal ik ook veel gaan reizen, maar verder voelt het toch meer als een emigratie. Tien maanden lang kom ik namelijk bij een Amerikaans gezin in huis te wonen.

Laat ik beginnen bij het begin in november vorig jaar, toen een vriendin me vertelde over een High School jaar in het buitenland. Ik was meteen enthousiast, had er nog nooit over gehoord en wilde graag naar een bijeenkomst om er meer over te weten te komen. Ook al wist ik al wat ik wilde gaan studeren, ik was toch heel nieuwsgierig. 12 december ben ik samen met mijn vader naar Zwolle geweest om te kijken wat het nou precies inhield. Er waren jongens en meiden die een paar jaar geleden dit gedaan hadden die vertelden over hun ervaringen en dat maakte me nog enthousiaster. Het idee is dat ik in een gastgezin kom waar ik het hele schooljaar zal wonen. Ik zal naar een middelbare school gaan en alles meemaken wat een Amerikaanse scholier ook meemaakt. Omdat ik dit jaar 18word, heb ik de leeftijd van een Senior. Waarschijnlijk zal ik daarom naar het laatste jaar van de middelbare school jaar. Een Senior op een High School!

Na een paar weken besloot ik me aan te melden. Erwaren welwat twijfels. Ik wist niet zeker of ik wel bijnaeen jaar van huis weg kon zijn. Maar ach, de tijd gaat al zo snel en als ikhet daar leuk heb, gaat de tijd nog sneller endan ben ik zo weer thuis!Een heleaanmeldprocedure begon. Ik moest allerlei vragen beantwoorden en verklaren dat ik gezond ben. Ik heb een lange brief geschreven naar mijn toekomstige gastgezin en foto's verzameld van vrienden, familie en mijn dagelijks leven. Na het inleveren van al deze informatie, zou ik ongeveer 2 maanden moeten wachten tot ik geplaatst zou worden in een gastgezin. Bij mij was er alleen een wonder gebeurd, want ik ben na 2 weken al geplaatst. Ik was op school toen ik het bericht las en schreeuwde dat ik een broertje kreeg. Gaf wel leuke reacties: Is je moeder zwanger? Je kan het al zien aan de link van mijn blog, ik ga naar Kansas! Voor tien maanden zal ik een broertje hebben. Dus even wennen dat ik geen enigskind meer ben voor een tijdje...

Nu is het dan bijna zover. Morgen stap ik in het vliegtuig. Deze week heb ik al van veel mensen afscheid genomen. Die twijfels die ik in het begin had, zijn echt wel weggegaan. Ik heb er ontzettend veel zin in en kan niet wachten om mijn gastfamilie te ontmoeten. De komende week zal ik in New York zijn als introductieweek. Zaterdag vlieg ik door naar Kansas en ontmoet ik mijn gastfamilie.

Ik hoop er een heel leuk tussenjaar van te maken en zal jullie dus hier op de hoogte houden. Je kan jezelf toevoegen aan de mailinglijst, zodat je een berichtje krijgt als ik een nieuwe blog plaats.